บทที่ 97 ไร้อายใจ

ภาพในสายตาของลิลลี่พร่ามัว แต่เธอก็พอมองเห็นไอ้หน้าบากกำลังหยิบหลอดฉีดยาขนาดเล็กที่บรรจุยาไว้แล้วกับขวดยาใสใบจิ๋วออกมาจากกล่องโลหะที่เขาถือมา

ด้วยท่าทางคล่องแคล่วชำนาญ เขาแทงเข็มเข้าไปในจุกยางของขวดยา ดูดของเหลวไร้สีออกมาแล้วไล่ฟองอากาศออก

ปลายเข็มสะท้อนแสงวูบวาบอย่างน่าขนลุกในแสงสลัว ราวกับเขี้ยวอส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ